لئون آهارونیان کارآفرین برتر کشور در گذشت

لئون آهارونیان مدیرعامل شرکت حمل‌ونقل بین‌المللی “ستی” و بنیان‌گذار و رئیس هیات مدیره شرکت فرآورده‌های گوشتی “آندره” در سن ۹۰ سالگی درگذشت. او در سومین دوره جایزه امین الضرب اتاق تهران نشان امین الضرب را به خاطر بیش از 6 دهه تلاش برای توسعه ایران و کارآفرینی از مسعود خوانساری رئیس اتاق تهران دریافت کرد.  

لئون آهارونیان سال 1309 در روستای هفتوان شهرستان سلماس به دنیا آمد. پدرش هنگام اشغال ایران در جنگ جهانی به مراغه رفت و همراه یکی از دوستانش رستورانی در آنجا راه‌اندازی کرد ولی با تشکیل حکومت خودمختار پیشه‌وری در تبریز (سال 1324) به تهران آمد و غذاخوری‌ای در پایتخت باز کرد. لئون و دیگر اعضای خانواده اش در کار مغازه به پدرشان کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردند. پدر لئون آهارونیان اهمیت بسیاری به کار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد و دوست داشت فرزندانش از کودکی مسئولیت‌پذیر باشند و از همین رو در تابستان یک رستوران فصلی برای آن ها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌در روستای ییلاقی اوشان راه‌اندازی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد. همه اینها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ باعث شده بود که دوران نوجوانی جوانی لئون ترکیبی از درس و کار باشد که در جوانی به آن ورزش و شکار هم اضافه شد. دوچرخه‌سواری ورزش مورد علاقه‌اش در دوره دبیرستان بود. او همچنین از جوانی تا 80 سالگی به شکار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفت و در نهایت کلکسیون بزرگش را به موزه طبیعی ایروان هدیه کرد.

او پس از گرفتن دیپلم در سال 1331 در هنرسرای عالی (دانشگاه امیرکبیر فعلی) پذیرفته شد. پس از پایان تحصیل با گرفتن کفالت از سربازی معاف شد و اردیبهشت 1335 در آزمایشگاه خاک‌شناسی وزارت کشاورزی با ماهی 480 تومان استخدام شد؛ این آزمایشگاه با همکاری سازمان خواروبار جهانی (فائو) تاسیس شده بود. آهارونیان در اواخر سال 1339 با بورسیه سازمان فائو به مدت یک سال و به همراه خانواده برای تکمیل تخصص به مقر فائو در رم و پس از چند روز به مرکز پژوهش کشاورزی در شهر دانشگاهی واگنیگن هلند رفت و ادامه تحصیل داد. در سال 1341 و بعد از بازگشت به ایران آهارونیان به درخواست پدر همسرش که موسس شرکت حمل و نقل ستی بود و در حوزه معدن، هتلداری و فروش بلیط هواپیما هم فعالیت می کرد به صورت پاره وقت به این مجموعه پیوست و حسابرسی مالی مجموعه را برعهده گرفت و اتفاقا جلوی سوء استفاده های شرکای پدر زنش ایستاد. آهارونیان در سال 1347 پس از 12 سال از کار دولتی استعفا داد و به صورت تمام‌وقت در شرکت ستی مشغول به کار شد. در همان سال‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ قراردادی با شرکت میتسوبیشی بست تا دستگاه‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گازسوز تولید برق را از بنادر جنوب کشور به محل ساخت نیروگاه انتقال دهند. شرکت ستی طی قراردادی با شرکت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرانسوی و آلمانی، چهار دستگاه و دو ژنراتور با وزن هریک 140 و 110 تن خرید تا تجهیزات سد سفیدرود و نیروگاه آبی را از جنوب کشور به منجیل انتقال دهند. این محموله با وزن تریلی و بوژی حدود 250 تن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد. شرکت ستی، نخستین شرکت ایرانی حمل و نقل بود که توانست وسایل حمل بارهای سنگین را از یک شرکت فرانسوی خریداری (نقد و وام) و وارد ایران کند. پس از این کارها هنگامی که قرارداد ساخت ذوب آهن و کشیدن لوله‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گاز از جنوب کشور با شوروی امضا شد، یک‌سوم از قرارداد لوله‌کشی به یک شرکت فرانسوی واگذار شد و آنان نیز انتقال 42 هزار تن لوله و 20 هزار تن تجهیزات کارشان را به شرکت ستی سپردند. علاوه براین ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در آن سال‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ این شرکت حمل تجهیزات لازم برای راه‌اندازی نیروگاه 700 مگاواتی اهواز (شرکت تکنوپروم روسیه)، تجهیزات پست‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انتقال برق در غرب کشور (سه شرکت آلمانی) و… را هم برعهده داشتند و در مهم‌ترین قرارداد هم شرکت زیمنس آلمان به مدت 35 سال انتقال کلیه محموله‌هایش در ایران را به این شرکت واگذار کرد. شرکت ستی باتوجه به قراردادهای خارجی که در آن سال‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ موفق به امضا و انجام آنها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، خیلی زود رشد چشمگیری کرد و طی چند سال ده‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تریلی و وسایل حمل کالاهای سنگین خریداری کرد. آنها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ حتی توانستند برای توسعه کارهایشان از فرانسه یک وام یک میلیون دلاری (با بازپرداخت سه‌ساله) دریافت و تجهیزات به‌روزی از جمله بوژی خریداری کنند.

با پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی یکی از نیازهای اساسی کشور جابه‌جایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تجهیزات نظامی و… به مناطق جنگی بود و بخشی از این کار را به صورت رایگان شرکت ستی برعهده گرفت. اعطای کامیون‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و تریلرهای شرکت برای انتقال تجهیزات سنگین نظامی مانند تانک، هاورکرافت و… به مناطق مختلف جنگی بخشی از خدمات این شرکت به جبهه‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نبرد بود. لئون آهارونیان در سال‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بعد از پیروزی انقلاب باتوجه به موقعیت اقتصادی و حضور در شورای خلیفه‌گری ارامنه (از سال 1359 تا 1365 عضو شورای بود)، فعالیت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اجتماعی و صنفی خود را گسترش هم داد. او در سال‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌1359 تا 1364 برای دو دوره ریاست سندیکای شرکت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بین‌المللی حمل و نقل را برعهده داشت. همچنین تشکیل اتاق بازرگانی مشترک ایران و ارمنستان (1372)، برقراری اولین خطوط هوایی بین ایران و ارمنستان (1369) و از همه مهم‌تر برقراری ارتباط بین مقام‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دولتی، امنیتی و مذهبی ایران و ارمنستان از جمله کارهایی بود که لئون آهارونیان برای دوستی و نزدیکی بیشتر مردم و دولت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایران و ارمنستان انجام داده است.

منبع: tccim

درگذشت مرد عمران

دنیای اقتصاد : یکی دیگر از کارآفرینان بنام ایرانی درگذشت. لئون آهارونیان مدیرعامل شرکت حمل‌ونقل بین‌المللی «ستی» و بنیان‌گذار و رئیس هیات مدیره شرکت فرآورده‌های گوشتی «آندره» در ۹۰ سالگی دار فانی را وداع گفت. او در ۲۶ آبان ۱۳۰۹ در روستای هفتوان شهرستان سلماس به دنیا آمد. روستایی در آذربایجان‌غربی. در خانواده‌ای از ارامنه. اصل و تبار خانواده‌اش از همین روستا بوده است، اما پدرش هنگام اشغال ایران در جنگ جهانی به مراغه رفت و همراه یکی از دوستانش رستورانی در آنجا راه‌اندازی کرد ولی با تشکیل حکومت خودمختار پیشه‌وری در تبریز (سال ۱۳۲۴) به تهران آمد و غذاخوری‌ای در پایتخت باز کرد.


لئون و دیگر اعضای خانواده‌اش در کار مغازه به پدرشان کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردند. بنابراین از همان دوران کودکی و نوجوانی مشغول کار شد. از آنجا که پدر لئون به مسوولیت‌پذیری فرزندانش بسیار اهمیت می‌داد، زندگی لئون نیز در ایام کودکی و نوجوانی با ترکیبی از کار و درس گذشت. در جوانی ورزش و شکار هم به آن اضافه شد. دوچرخه‌سواری ورزش مورد علاقه‌اش در دوره دبیرستان بود. او همچنین از جوانی تا ۸۰ سالگی به شکار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفت و در نهایت کلکسیون بزرگش را به موزه طبیعی ایروان هدیه کرد. لئون آهارونیان  پس از گرفتن دیپلم در سال ۱۳۳۱ در هنرسرای عالی (دانشگاه امیرکبیر فعلی) پذیرفته شد. پس از پایان تحصیل با گرفتن کفالت از سربازی معاف شد و اردیبهشت ۱۳۳۵ در آزمایشگاه خاک‌شناسی وزارت کشاورزی با ماهی ۴۸۰ تومان استخدام شد؛ این آزمایشگاه با همکاری سازمان خواربار جهانی (فائو) تاسیس شده بود. آهارونیان در اواخر سال ۱۳۳۹ با بورسیه سازمان فائو به مدت یک سال و به همراه خانواده برای تکمیل تخصص به مقر فائو در رم و پس از چند روز به مرکز پژوهش کشاورزی در شهر دانشگاهی واگنیگن هلند رفت و ادامه تحصیل داد.

«دنیای اقتصاد» نیز در سال ۹۷ با ایشان به گفت‌وگو نشست. در این گفت‌وگو که با عنوان «مردی برای عمران» در جمعه‌نامه «دنیای اقتصاد» منتشر شد، آهارونیان به نقش پدر همسرش در کسب‌و‌کارش اشاره کرده است. در بخشی از این گفت‌وگو آمده است: «من ازدواج کرده بودم، دو فرزند داشتم، خانه‌مان اجار‌ه‌ای بود و حقوق‌‌مان هم کفاف زندگی را نمی‌داد. یکی از کارهایی که در آن دوره انجام دادم راه‌اندازی یک آزمایشگاه سنگ‌های معدنی در خانه‌مان بود که موفقیت‌هایی به‌دست آورد. آن زمان تاجران در حجم‌های بسیار زیاد سنگ‌های کرومیت و گالن و همین‌طور سرب را از ایران صادر می‌کردند و کار من در این آزمایشگاه خانگی در این راستا بود. با وجود موفقیت‌هایی که در آزمایشگاه خانگی‌ام داشتم، اما به تدریج دیدم که زندگی‌ام نمی‌گذرد. پدر همسرم فرانسوی بود و بیش از ۸۰ سال داشت و مدیریت شرکت سِتی را که در حوزه حمل ونقل فعالیت می‌کرد بر عهده داشت. از من درخواست کرد که در این شرکت مشغول به‌کار شوم، من هم پذیرفتم. وقتی وارد شرکت شدم متوجه شدم در کنار پدر همسرم هیچ فرد قابل اعتمادی نیست و همه اهل سوءاستفاده بودند. در ابتدا به صورت نیمه‌وقت در شرکت کار می‌کردم و بعد از مدتی تمام‌وقت شد.  آن زمان فرانسوی‌ها در ایران فعالیت‌های اقتصادی زیادی داشتند. سد لتیان و سد دز را در جنوب و سد زاینده‌رود را فرانسوی‌ها ساخته بودند. فرانسوی‌ها در بخش سدسازی در ایران کارهای زیادی کرده بودند. پدر زن من هم از سال ۱۹۲۶ به ایران آمده و در صنعت حمل‌و‌نقل کار کرده بود، برای همین اطمینان زیادی را به خود جلب کرده و کارهای زیادی را به او واگذار می‌کردند. تا امروز که حدود ۵۰ سال می‌گذرد این کسب‌و‌کار ادامه دارد و بزرگ‌ترین و سخت‌ترین پروژه‌های سنگین حمل‌و‌نقل را در شرکت انجام می‌دهیم.»

آهارونیان در سال ۱۳۴۷ پس از ۱۲ سال از کار دولتی استعفا داد و به صورت تمام ‌وقت در شرکت ستی مشغول به کار شد. در همان سال‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ قراردادی با شرکت میتسوبیشی بست تا دستگاه‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گازسوز تولید برق را از بنادر جنوب کشور به محل ساخت نیروگاه انتقال دهند. شرکت ستی طی قراردادی با شرکت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرانسوی و آلمانی، چهار دستگاه و دو ژنراتور با وزن هریک ۱۴۰ و ۱۱۰ تن خرید تا تجهیزات سد سفیدرود و نیروگاه آبی را از جنوب کشور به منجیل انتقال دهند. این محموله با وزن تریلی و بوژی حدود ۲۵۰ تن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد. شرکت ستی، نخستین شرکت ایرانی حمل‌و‌نقل بود که توانست وسایل حمل بارهای سنگین را از یک شرکت فرانسوی خریداری (نقد و وام) و وارد ایران کند. پس از این کارها هنگامی که قرارداد ساخت ذوب‌آهن و کشیدن لوله‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گاز از جنوب کشور با شوروی امضا شد، یک‌سوم از قرارداد لوله‌کشی به یک شرکت فرانسوی واگذار شد و آنان نیز انتقال ۴۲ هزار تن لوله و ۲۰ هزار تن تجهیزات کارشان را به شرکت ستی سپردند. علاوه بر اینها در آن سال‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ این شرکت حمل تجهیزات لازم برای راه‌اندازی نیروگاه ۷۰۰ مگاواتی اهواز (شرکت تکنوپروم روسیه)، تجهیزات پست‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌انتقال برق در غرب کشور (سه شرکت آلمانی) و… را هم برعهده داشتند و در مهم‌ترین قرارداد هم شرکت زیمنس آلمان به مدت ۳۵ سال انتقال کلیه محموله‌هایش در ایران را به این شرکت واگذار کرد. شرکت ستی باتوجه به قراردادهای خارجی که در آن سال‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ موفق به امضا و انجام آنها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، خیلی زود رشد چشمگیری کرد و طی چند سال ده‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تریلی و وسایل حمل کالاهای سنگین خریداری کرد. آنها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ حتی توانستند برای توسعه کارهایشان از فرانسه یک وام یک میلیون دلاری (با بازپرداخت سه‌ساله) دریافت و تجهیزات به‌روزی از جمله بوژی خریداری کنند.

با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی یکی از نیازهای اساسی کشور جابه‌جایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تجهیزات نظامی و… به مناطق جنگی بود و بخشی از این کار را به صورت رایگان شرکت ستی برعهده گرفت. اعطای کامیون‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و تریلرهای شرکت برای انتقال تجهیزات سنگین نظامی مانند تانک، هاورکرافت و… به مناطق مختلف جنگی بخشی از خدمات این شرکت به جبهه‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نبرد بود. لئون آهارونیان در سال‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بعد از پیروزی انقلاب باتوجه به موقعیت اقتصادی و حضور در شورای خلیفه‌گری ارامنه (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۵ عضو شورا بود)، فعالیت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اجتماعی و صنفی خود را گسترش هم داد. او در سال‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌۱۳۵۹ تا ۱۳۶۴ برای دو دوره ریاست سندیکای شرکت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بین‌المللی حمل‌و‌نقل را برعهده داشت. همچنین تشکیل اتاق بازرگانی مشترک ایران و ارمنستان (۱۳۷۲)، برقراری اولین خطوط هوایی بین ایران و ارمنستان (۱۳۶۹) و از همه مهم‌تر برقراری ارتباط بین مقام‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دولتی، امنیتی و مذهبی ایران و ارمنستان از جمله کارهایی بود که لئون آهارونیان برای دوستی و نزدیکی بیشتر مردم و دولت‌‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایران و ارمنستان انجام داده است.

او در سومین دوره جایزه امین‌الضرب اتاق تهران نشان امین‌الضرب را به خاطر بیش از ۶ دهه تلاش برای توسعه ایران و کارآفرینی دریافت کرد. یادش گرامی باد.

منبع: دنیای اقتصاد

پیام خلیفه گری ارامنه تهران در نکوداشت یاد و خاطره لئون آهارونیان

لئون آهارونیان از خیّرین و فعالان عرصه های مختلف ملی و اجتماعی ارامنه ایران ظهر روز پنجشنبه 6 شهریور 1399 به دیار باقی شتافت.

لئون آهارونیان در 60 سال اخیر نقش موثری در جامعه ارامنه ایران و تهران ایفا نموده و با چشم انداز تأثیر گذاری در حیات اجتماعی ملت و سرزمینش زیست. علاوه بر جامعه ارامنه ایران ایشان در عرصه تجارت، صنعت حمل و نقل و عمران فعالیت های ماندگاری داشته است. خدمات ارزنده شرکت حمل و نقل بین المللی “ستی” در سرتاسر ایران بر همگان آشکار است. وی همچنین از پایه گذاران اتاق بازرگانی ایران و ارمنستان بوده است.

لئون آهارونیان همچنین از اعضای فعال شورای خلیفه گری بوده و سالیان متمادی ضمن عضویت در مجمع نمایندگان خلیفه گری ارامنه تهران در سمت ریاست شورای این خلیفه گری خدمت کرده و در هیئت های نمایندگی حاضر در جلسات انتخاب جاثلیق کل ارامنه حوزه دینی سیلیسی مشارکت داشته اند.

ایشان از خیرّین بنام و دوستداران حوزه کتاب بشمار می آیند. کودکستان ارامنه “آ. آ. آهارونیان” واقع در محله زیتون (مجیدیه) تهران توسط ایشان احداث شده و در مراسم جمع آوری کمک های مالی برای فعالیت های دادخواهی ارامنه همواره مشارکت فعال داشته اند.

نقش وی در برقراری و توسعه روابط تجاری میان ایران و ارمنستان پس از استقلال مجدد جمهوری ارمنستان انکارناپذیر است.
مدرسه شماره 136 منطقه زیتون ایروان که در اثر آتش سوزی ویران شده بود توسط ایشان و همسر مرحومشان بازسازی و در مراسم باشکوهی بازگشایی شد. موزه محیط زیست ارمنستان نیز با کمک های مالی ایشان بازسازی شده است.

ایجاد بنیاد “مدرسه ارمنی” جهت نوسازی نیمکت های مدارس ایروان و مناطق حومه از دیگر فعالیت های عام المنفعه لئون آهارونیان بشمار می آید.

به عنوان یکی از فعالان حوزه مطبوعات لئون آهارونیان موسس و مدیر دوهفته نامه “هویس” بوده است.
لئون آهارونیان به عنوان خیّر و دوستدار کلیسا با کمک های مستقیم و غیر مستقیم مالی و معنوی خود همواره در کنار حوزه دینی ارامنه سیلیسی و حوزه دینی کل ارامنه در اجمیادزین مقدس قرار داشته است.

این ضایعه و فقدان دردناک را از جانب مجمع نمایندگان خلیفه گری، شورای خلیفه گری و شورای روحانی، کمیته بازرسان خلیفه گری ارامنه تهران و همچنین عموم جامعه ارامنه به آقای واهه آهارونیان فرزند ایشان و دیگر اعضای خانواده آهارونیان تسیلت عرض می نمائیم.

یاد و خاطره کلیه درگذشتگان قرین رحمت باد.

خلیفه گری ارامنه تهران

منبع: tehranprelacy